Een warme IJslander

We gooiden Patrik zes namen voor de voeten. Hij dook naar alle zes en redde ze een voor een.

Patrik heeft niets van het beeld dat we van de wilde, langharige Vikingen uit onze lessen geschiedenis overhouden. Hij is vlot, vrolijk en rustig. De IJslander kwam over van het Noorse Viking Fotballklubb uit Stavanger, een levendige universiteitsstad die uit haar voegen groeide dankzij de olie-industrie.

“Viking is een club met een grote reputatie in Noorwegen. Het speelt in een mooi stadion, het Viking Stadium met 16.000 plaatsen. Toen ik de club half juli verliet stond het halfweg de competitie tweede en nu nog altijd, een eind achter op leider Bodö/Glimt.”

De club zet sindsdien de jonge Magnus Ree, amper 20, in doel.

“De club werkt graag met jonge spelers. Het was meteen het plan dat ze mij zouden verkopen wanneer Magnus klaar was. Voor mij is KV Kortrijk de juiste stap hogerop.”

“Kopavogur is mijn geboortestad. Het is met zijn 30.000 inwoners de op één na grootste stad van IJsland, amper tien minuten rijden naar Reykjavik. Eigenlijk zijn de twee steden aan elkaar gegroeid.”

Kopavogur blijkt volgens de foto’s een heel moderne stad.

“Zo is dat. Met veel mogelijkheden voor de jeugd. Ik voetbalde bij Breidablik in mijn eigen stad toen Brentford me op mijn 17 kwam halen. Het was een hele overstap maar ook een mooie uitdaging.”

“Bij Brentford speelde ik op mijn 17 bij de U23, dan haalden ze mij naar de A-kern waar ik op de bank zat in de Championship en in de Premier League, één keer speelde ook, maar ik wou met regelmaat spelen en daarom werd ik uitgeleend aan twee Deense ploegen, Viborg en Silkeborg, waar ik wél altijd in doel stond. En naar Viking dat me definitief overnam.”

• Met Freyr Alexandersson speel je nu onder de leiding van een IJslandse clubcoach. Wanneer zag je hem – daar in IJsland – voor het eerst?

“Ik kende Alexandersson bij naam omdat hij voor de voetbalfederatie werkte en ook het nationale vrouwenteam trainde. Hij was ook de assistent-coach van bondscoach Erik Hamren. Toen zagen we mekaar ook regelmatig want ik stond in het doel bij de nationale U21.”

– Arnar Vidarsson is natuurlijk ook geen onbekende voor jou. De ex-voetballer van onder meer Lokeren en Cercle is nu sportief manager bij AA Gent.

“Vidarsson was assistent-coach. Toen hij promoveerde tot bondscoach nam hij een aantal jonge spelers waaronder mij mee naar het A-elftal. Onder Vidarsson speelde ik mijn eerste wedstrijden in de nationale ploeg van IJsland.”

• Je tweede interland was een speciale, uit in Letland.

“De inzet was de Baltic Cup, de enige trofee die wij als voetbalnatie ooit wonnen. De wedstrijd eindigde op 1-1 en er moesten 16 penalty’s worden getrapt voor er een winnaar was. Ik pakte de 16de…”

• Intussen woon je bijna twee maanden in België. Hoe valt dat mee? Of tegen?

“Het valt goed mee. Ik begin mijn weg te vinden in de stad. Hier is alles wat ik wil. Ik kijk naar de voetbalwedstrijden uit de Belgische competitie maar uiteraard kijk ik samen met mijn vriendin vooral naar de IJslandse TV.”

• Hoe moeilijk is je ‘transfer’ naar Kortrijk voor haar?

“Zij is hier niet de hele tijd want ze heeft nog een job in Noorwegen. Die zal ze opzeggen en helemaal naar hier komen want ze is in verwachting. We verwachten ons eerste kindje, een meisje, in januari. Onze dochter zal dus voor altijd Kortrijk als geboorteplaats hebben.”

• Is er een verschil qua voetbal tussen de Noorse en de Belgische competitie?

“De Noorse topclubs zoals Bodö/Glimt en Molde en Rosenborg spelen ook in Europa mee, maar hier in België halen alle clubs een behoorlijk niveau. In Noorwegen is er een groter verschil tussen de bovenste en de onderste helft van de teams. De competitie is hier ook meer fysiek en de individuele kwaliteit ligt toch wel hoger. Daarom zegt men ook dat de Belgische competitie tot de top-zes van Europa behoort.”

• En is er een verschil tussen de supporters van Viking en die van KV Kortrijk?

“Toch wel. Viking heeft ook goede supporters en speelt veelal voor 10.000 toeschouwers. Maar bij Kortrijk zijn de fans nog enthousiaster en luider. Als je als doelman voor de staantribune staat, neem je die kracht over.”

• Hoe goed doet het telkens je weer voet aan de grond zet op IJsland?

“Het geeft altijd een warm gevoel om weer thuis te zijn. Ik zie er mijn familie en mijn vrienden weer en ik geniet ook van de natuur die altijd even onweerstaanbaar is.”

• Straks ben je er weer want je bent geselecteerd voor de thuis-interland komende vrijdag 6 september.

“Ja, dan spelen we op de eerste speeldag van de Nations League tegen Montenegro. Het doet altijd goed om bij de groep te zijn.”

• Wie in doel staat, is vooraf niet zeker want ik zie drie namen van jonge doelmannen die de voorbije wedstrijden haast om beurten in doel stonden.

“Inderdaad. Hakin Valdimarsson is 22 en komt nu uit voor Brentford maar hij speelde daar dit seizoen nog niet. En Elias Olafsson (24 en 2m01 nota bene) is de keeper van Midtjylland. Bondscoach Age Hareide die Vidarsson opvolgde, beslist wie speelt.”

• Bij de laatste wedstrijd in juni jl. in Nederland keepte Valdimarsson en zaten jij en Olafsson op de bank. Nu begint een nieuwe fase met de wedstrijden thuis tegen Montenegro en uit naar Turkije.

“Ja, maandag 9 september spelen we onze tweede wedstrijd in Turkije. Daarna kom ik zo snel mogelijk terug naar KVK want ik wil helemaal klaar zijn voor de topmatch tegen Club Brugge. Ook daar kijk ik naar uit om – in een vol huis, met al onze supporters achter ons – tegen een ploeg uit de Champions League te spelen. Ik heb al gehoord dat Kortrijk hier regelmatig wint van Brugge.”