"Dit moet mijn seizoen worden"

Thierry heeft amper wat gehad aan het voorbije seizoen. Hij was pas vijf dagen lid van KV Kortrijk toen hij al werd opgesteld, aan de aftrap in de wedstrijd tegen Eupen. Hij speelde een sterke eerste helft maar net voor de rust zakte hij ineen, kermend van de pijn. “Ik voelde een snijdende pijn, alsof iemand me met een mes in de hiel stak”, vertelt hij. “Ik wist meteen dat het heel ernstig was.” Zijn achillespees was gescheurd. De prognoses voor herstel waren niet min: het zal al goed zijn als hij tegen het einde van het seizoen weer voetballer is.

Dat ging toch nog net iets sneller. “De mensen van het revalidatieteam Squadt hebben me enorm goed begeleid. Samen met Youssef Challouk heb ik er honderden uren doorgebracht.”

Thierry haalde nog 7 minuten van de laatste competitiematch. Op Anderlecht. 0-1. Voldoende om nog eens dat heerlijke gevoel van een zege te kunnen proeven. De uitgelaten sfeer in de kleedkamer ook. Daarna hernam hij voorzichtig in de play-offs tot en met die ultieme wedstrijd tegen Lommel. 4-2, drie doelpunten van Thierry Ambrose in de verlengingen: 1-1 in de 96ste minuut, 2-1 vijf minuten later, en de definitieve zekerheid van winst: 4-2 in de 117de minuut. Geen echte hattrick dus want onderbroken door een Lommelse gelijkmaker en een doelpunt van Joao Silva. Maar een kniesoor die hierom maalt. Hij scoorde drie keer in één wedstrijd.

“Nee, ik deed het nooit eerder. Wel eens twee goals met Oostende tegen Cercle en ook een keer twee met NAC.” Bij KVO scoorde hij 13 keer in twee seizoenen. Kan het beter in Kortrijk? “Het moét beter. Ik ben er klaar voor. Vroeger kende ik nooit ernstige blessures. Nu wil ik ook eens een seizoen blessurevrij zijn en de echte Thierry Ambrose kunnen tonen.”

Voor wie het even zou zijn vergeten: Ambrose begon  bij de jeugd van Auxerre, werd dan binnengehaald door Manchester City waar hij vier jaar in de jeugdafdelingen speelde, werd daarna uitgeleend aan NAC Breda in de Eredivisie, Lens in de Ligue 2 en Metz in de Ligue 1. Bij Oostende wou hij zijn carrière opnieuw lanceren nadat een trainerswissel bij Metz – dat hem inmiddels defnitief had ingelijfd – hem slecht bekwam.

Zijn vader en moeder zijn allebei geboren op Guadeloupe, hijzelf in Frankrijk, waar hij vaak in de nationale jeugdelftallen werd opgesteld. Maar uiteindelijk ging hij in op de roep van het Caraïbische eiland om er voor de nationale ploeg onder de leiding van de Franse ex-international Jocelin Angloma uit te komen. Tot hiertoe al 13 keer, goed voor 5 goals.

“Door mijn blessure kon ik een seizoen niet meer aantreden, maar in september word ik zeker weer geselecteerd”, weet hij nu al.

En hij doet nog meer. Sinds enkele maanden is hij mede-eigenaar van Trust Premium Gym, een fitnesscentrum in Wielsbeke. Bovendien zet hij zich in voor een vrijblijvend doel: “ik coach een ploeg van contractloze spelers. Die mannen spelen momenteel af en toe wedstrijden.”

Maar dat geheel terzijde, want Thierry Ambrose is in de eerste plaats gefocust op de competitie die zondag van start gaat: “Ik wil een verloren jaar dubbel compenseren. Dit moet mijn seizoen worden.” Te beginnen zondag tegen Gent.